نمایشگاه فرش کاشان
نمایشگاه فرش کاشان ، هنرهای سنتی قالی بافی کاشان یکی از افسانه‌ترین هنرهای زیبای ایرانی است. یونسکو این مهارت را به عنوان نماد «سبک بافت شهری و سبک بافت ایرانی» به عنوان میراث فرهنگی ناملموس ایران در سال ۲۰۱۰ به ثبت رسانده است.
از نظر هنری، مردم کاشان به قالی بافی، قالی آبکشی و ابریشم بافی شهرت داشته اند. این عبارات اصالتاً اهل کاشان هستند هرچند امروزه در سراسر جهان شناخته شده اند. هنردوستان خارجی و علاقه مندان به صنایع دستی مسحور رنگرزی طبیعی، بافت خاص و نفس گیر بافت ایرانی و طراحی منحصر به فرد فرش ارائه شده در اندازه های مختلف می شوند.
تپه تاریخی سیلک، خاستگاه مهارت های سنتی قالی بافی در کاشان
نمایشگاه فرش کاشان ، آثار تاریخی این منطقه نشان می دهد که قدمت تپه های سیلک به دوران حمورابی می رسد. ابتدا ساکنان منطقه به کاسو یا کاشو معروف بودند که بعدها به کاسیان و کاشان تغییر یافتند. برخی از مورخان بر این باورند که زبیده بنت جعفر بن منصور، همسر هارون الرشید، دستور ساخت کاشان را داد که امروزه به دلیل مهارت‌های سنتی قالیبافی شهرت دارد.
فرش کاشان از دیدگاه گردشگرانفرش
نمایشگاه فرش کاشان، سیاحان بزرگ جهان در تمام دوران که به این منطقه سفر کرده اند، متوجه شده اند که کاشان مرکز تولید پارچه های گرانبها بوده است. سر جان شاردن و آنتونی شرلی اظهار داشتند که ساکنان کاشان ، پارچه‌های خاصی از جمله پارچه‌های ابریشمی ساده، پارچه‌های ابریشمی داماسی یا ابریشم مخلوط با طلا و نقره می‌بافند.
در سال ۱۶۰۰، کارتریت قالی و قالیبافی را در کاشان ستود و این منطقه را محل تجارت این گونه کالاها نامید. نوشته‌ها و کتاب‌های قرن هفدهم و هجدهم نشان می‌دهد که مهارت‌های سنتی قالیبافی در کاشان برای فرش سلطنتی در ابتدا به دستور شاه عباس اختصاص داشت. قدیمی ترین فرش های کاشان تا به امروز به قرن هفدهم میلادی باز می گردد. در موزه فرش ایران نگهداری می شود.
فرش ایرانی در موزه های سراسر جهان
نمایشگاه فرش کاشان ،در واقع می توان گفت این میراث فرهنگی ناملموس ایران مربوط به هنرها و مهارت های تولید منسوجات، قیطان، تافته، مخمل سازی و پارچه های اطلسی است که برای بسیاری در سراسر جهان به عنوان «مصالح هرمزی» شهرت یافته است.
برخی از محققان به این نتیجه رسیده اند که تعدادی فرش قدیمی لهستانی نیز در این منطقه بافته می شود. فرش معروف بقعه شیخ صفی استاد قالی بافی کاشان بوده است. این فرش معروف به فرش اردبیل اکنون در موزه ویکتوریا و آلبرت نگهداری می شود. همچنین «فرش شاه عباسی» مزین به گل‌های درشت شاه عباسی در این دوره تولید می‌شود.
مهارت در هم تنیدن تار و پود برای «فارسی بافی»
نمایشگاه فرش کاشان ، قالی بافان عموماً تار و پود فرش کاشان را از پنبه می سازند و ابریشم فقط در فرش های بسیار ظریف استفاده می شود. برای زیر پود از نخ های کاشانی به نام های شهری و اصفهانی استفاده می کنند که ضخیم تر از روی پود است. در اولین نگاه می توان به پشم ظریف و کوتاه و بافت مخملی پشم تندیس خاطره کاشان در طرح فرش پی برد. قالیبافان کاشانی علاوه بر پشم تندیس خاطره کاشان استرالیایی از نخ های پشم خراسان، کرمانشاه، آذربایجان و تهران نیز استفاده می کنند.
قبل از شروع بافت، طراحان الگوهایی شامل شاخه ها، گل ها، برگ ها، شکار حیوانات و صحنه های نبرد تاریخی را آماده می کنند. سپس بافندگان با استفاده از نخ رنگ شده و ابریشم شروع به خلق فرش ایرانی می کنند. سبک بافت ایرانی که به «گره نامتقارن» نیز معروف است، گرهی است که پیچش مشخصی دارد. می توان گره های مساوی آن را در پشت فرش دید.
